Hier zijn we dan, de nieuwe eigenaren van het voor jullie bekende T3-busje. Na een eerste kennismaking met de bus waren we op slag verliefd. Twee weken later, op 25 september, werd de bus écht van ons; een emotioneel moment voor beide partijen.

Wij zijn Anneke en Adwin, een stel stel dertigers uit de Randstad. Adwin werkt in de muziek en mist festivals; Anneke is bioloog en mist groen. Allebei dus op zoek naar avontuur. Op de dag dat we de bus kochten, zijn we dan ook meteen op pad gegaan. We reden vanuit het midden van het land, waar de bus voorheen woonde, naar de kust. Halte 1: natuurcamping De Ruigenhoek in Noordwijk.

Eerste overnachting in Noordwijk

We wilden per se direct met de bus gaan kamperen. Gewoon lekker in de buurt, om het uit te proberen. Amper 50 km bij ons huis vandaan hadden we onze eerste overnachting. Onze campingspecialiteit gekookt (pasta) en heerlijk bij een ondergaande zon onder de luifel gegeten, met een kaarsje erbij tegen de muggen. Maar stiekem ook voor extra licht; het opzetten van de bus inclusief luifel duurde toch iets langer dan gedacht. Tijdens het diner zaten we te denken over een naam voor de bus (van Anneke moet een bus een naam hebben). Allerlei namen passeerden de revue. Het mooie Cassandra-dak dat zo handig openflipt is één van de redenen dat we verliefd werden op ons busje. Zijn voorlopige naam is nu ‘Flip’.

We hebben heerlijk warm geslapen tijdens een toch wel frisse nacht. Het slaapt zo knus in een bus!
De volgende ochtend moesten we redelijk op tijd weer uit de veren omdat Adwin moest werken. We verkeken ons echter op de timing; we waren nog niet helemaal gewend aan de langere reistijd als je niet harder kunt dan 93 km per uur. Nu kon Adwin net nog in de metro springen en mocht Anneke alles in haar eentje opruimen. Leermomentje voor de volgende keer…

Tweede avontuur in Spijkenisse

Op 9 oktober was natuurcamping De Kersengaard in Spijkenisse de bestemming. De camping was lekker basic, en lag praktisch om de hoek, maar hé… we moesten op pad om beter kennis te maken met Flip. Het werd een zonovergoten dag, zonder haast, met een boek en een biertje en wijntje. Zelfs Annekes ouders kwamen nog even langs om een wijntje mee te pikken op de camping. Keihard genieten dus, en nu wisten we zeker dat we met deze bus een juist keuze hadden gemaakt.*

We hadden ons inmiddels voorbereid op de koude nachten die we kunnen gaan beleven met Flip. Dikke dekens en een goeie slaapzak waren al van de partij. Het was prima vertoeven, alleen ’s nachts naar de wc lopen was best fris.

De volgende ochtend opnieuw vroeg eruit en aan het ontbijt, want Adwin moest wéér werken. Dit keer zouden we op tijd weg gaan, we wisten inmiddels dat we er extra tijd voor moesten uittrekken gezien de maximumsnelheid van onze Flip. Leren van onze fouten hebben we nog niet helemaal gedaan. Ook vandaag werd het erg krap en was Adwin net op tijd op zijn werk. Drie keer is scheepsrecht, dus we hopen volgende keer écht goed te kunnen plannen :’)

*Stiekem wilde Adwin eigenlijk zelf helemaal geen camper kopen, want hij is over het algemeen heel zuinig met zijn spaargeld en niet van de luxe-uitgaven. Anneke is echter haar studieschuld continu aan het negeren en vindt dat geld moet rollen. Compromis: we kochten een camperbus.