“Sleutelen”

Standaard

Niet alle handvatten en sloten van de bus lopen even lekker, dus samen met mijn papa heb ik (Anneke) een dagje gesleuteld aan de sloten en sleutels.

Allereerst kwam ik er tijdens een paar dagen alleen op pad achter dat de schuifdeur soms niet lekker sloot en veel lawaai maakte. Niet altijd fijn voor buren op de camping.

Twee dagen lezen, wandelen en SUPpen in de Biesbosch (minicamping de Witboom in Werkendam)

De bestuurdersdeur wilde niet altijd op slot en het handvat van de schuifdeur lijkt een beetje lam.
We hebben dus alle handvatten eraf gehaald en alles gesmeerd. Voor de schuifdeur scheelde dit al direct heel veel. We hadden van Sanne nog een nieuw handvat met cilinder gekregen, dus uiteindelijk hebben we een mooie wisseltruc gedaan. Het handvat met cilinder van de passagiersdeur hebben we verplaatst naar de bestuurderskant, en deze heeft een nieuw slot gekregen. Alle deuren kunnen dus weer goed op slot.
Volgende stap is dat slot omkatten zodat deze matcht bij de andere sloten en alles weer met één sleutel open kan.

Tijdens ons laatste uitstapje naar de Veluwe reden we voor het eerst een goeie regenbui in. Met elke zwiep van de ruitenwissers ging de bus steeds sipper kijken. Nou ben ik verslaafd aan de T3-facebookgroep en hou ik een beetje (lees: obsessief) bij wat er bij andere T3-eigenaren onderweg wel eens misgaat. In plaats van hierdoor me bang laten maken probeer ik in oplossingen te denken. In de bus ligt dus standaard een ‘pech onderweg’-setje: nieuwe distributieriem, spanningsregelaar, zekeringen, ducttape, isolatietape en wat gereedschap. Daarnaast hebben we ook een brandblusser aangeschaft.
Het sleutelsetje kan nog wel wat uitbreiding gebruiken, maar was voor nu gelukkig genoeg. Met een schroevendraaier en bahco (volgende keer dus een sleuteltje 10 mee) in de regen was de ruitenwisser snel gefixt.

Mocht iemand nog tips hebben voor andere handige zaken die niet mogen ontbreken: we horen het graag!

Lenteavonturen

Standaard

In mei zijn we een aantal keer met de bus op stap geweest. Zowel Anneke alleen, als samen. Wat geeft zo’n eigen busje toch een enorm gevoel van vrijheid!

In de meivakantie was Anneke op stap in de Biesbosch bij camping de Witboom (tegenover natuurcamping de Knotwilg). Boeken en SUP mee en gaan. Nou ja, zo makkelijk was het natuurlijk niet. Het is best spannend alleen te gaan voor het eerst, en bij elk geluidje van de bus dacht ze dus meteen dat er iets mis was. Onzin natuurlijk; hij loopt als een zonnetje. Helaas is het schakelen nog een beetje een issue, de versnellingsbak is ook bijna 40 jaar oud. Maar, er is onderweg maar één keer getoeterd omdat ze hem liet afslaan bij een stoplicht.

Met Hemelvaart zagen we onze kans schoon voor een tripje samen. Dit keer naar Camping de Vriendschap, een kindvrije camping op de Veluwe. Anneke werkt als docent op een middelbare school, dus soms is het best fijn even alleen omringd te worden door volwassenen. Deze camping is klein maar fijn, en de eigenaren boden ons ook nog de kans tot een ademhalingssessie en koudebad aan. Heel tof om dat een keer te doen!
Vanaf de camping loop je zo het bos in en vlakbij was een pluktuin waar je lokale producten kon kopen. Verder hebben we geleerd dat het ons niet lukt de luifel op te zetten bij windkracht 4(+), dat met Google maps door het bos lopen niet de handigste manier van navigeren is en dat ons buitenkleed uitermate geschikt is om even op te slapen.

Winteronderhoud

Standaard
Winteronderhoud

Afgelopen winter is er hard gewerkt aan de bus. Met de motor, de tank en de bak eronderuit was er zicht op wat andere dingen die ook aangepakt moesten worden.

Helaas is op meer plekken de PVC-laag los gaan laten. Dit is een bekend probleem helaas bij anti-roest-behandelingen. De PVC-laag is zo veel mogelijk afgeschraapt/afgebrand en daarna anti-roest erop. Hopelijk kan ons busje zo weer even vooruit.

De eerste proefrit met de nieuwe motor was veelbelovend. De motor pakte goed op en is (relatief) stil. Het bijladen van de tweede accu werkte nog niet in combinatie met de nieuwe dynamo. De rembekrachtiging lekte, er moest nog een hitteschild op het spruitstuk, de uitlaat lekte, onder de grill miste de bevestiging, het luchtfilter moest nog besteld en bevestigd worden, de gaskabel moest gerepareerd worden en de bedrading van alle meters moest nog worden aangesloten.
Bij dit soort lijstjes denken we ‘Pfoe… waar zijn we aan begonnen?’

Ook moest de grill voor opnieuw bevestigd worden en één van de zijstukken van de voorbumper vervangen worden. Dat was gelukkig een easy fix.

De bak schakelde nog steeds niet lekker. Vooral de 1 en 3 wilde hij niet pakken. We roken dat hij slipte, wat natuurlijk echt niet goed is. Gelukkig heeft onze monteur contact met dé expert van deze versnellingsbakken en wilde hij voor ons (eigenlijk voor hem) naar onze bak kijken en deze opnieuw afstellen. Hier is een speciale mal voor nodig. Dus de bak mocht even op reis. Daar bleek dat er inderdaad wat slijtage is, maar ook dat er verkeerde olie in zat. Dit is allemaal vervangen en heeft hopelijk geen gevolgen.
Eigenlijk zijn alle scharnierpunten van het schakelmechanisme versleten. Het grootste manco zat bij de versnellingsbak met het schakelen. De snelle oplossing was de versleten kogel een kwartslag draaien. De afstelling is nu goed en hij schakelt weer goed. Op lange termijn gaan we hier nieuwe onderdelen voor bestellen, maar omdat het voorste gedeelte van de schakelstang nog van de oude diesel is en het achterste gedeelte van de nieuwe bak is dat even puzzelen.

Na de keuring bij het RDW waren er nog 3 kleine puntjes: de koppeling was erg hoog, de uitlaat lekte nog een beetje en de ene koplamp stond te hoog. Ook dit is netjes aangepakt. De uitlaat is ondertussen gelast en met een nieuwe klem vastgezet. De koplampen zijn opnieuw afgesteld, ondanks enigszins verroeste afstelschroeven.

Van diesel naar benzine

Standaard
Van diesel naar benzine

Ondanks ons goede voornemen om snel een nieuw bericht te plaatsen, is het ons weer niet gelukt. Dat lag vooral aan het feit dat het even iets minder goed ging met de bus. Je leest het complete avontuur hieronder. Conclusie: ons busje is geen dieselbus meer, maar een benzinebus!

Het is woensdag 30 november 2021 (ja, nog vóór ons laatste bericht hier): Adwin is op weg naar de taxatie, we wilden de bus tenslotte goed verzekeren. Bij het wegrijden zag hij een lampje branden, maar dacht ‘Dat brandde de laatste keren ook, en die ging na een tijdje uit, en dat scheen niet verkeerd te zijn, dus ik ga nu ook maar rijden’. Een beginnersfout met fatale gevolgen. Een paar kilometer verder kwam er rook uit de bus, de motor was oververhit. Het lampje dat brandde, was van de dynamo. Het bleek dat de distributieriem was gebroken, waardoor de motor niet meer werd gekoeld. Gelukkig kwam de ANWB snel ter plaatse en bracht ons naar iemand met een garage, die we via via kenden. Daar heeft de bus een paar maanden mogen logeren.

We twijfelden er al eerder over of we niet liever een benzinemotor wilden (of liever nog een elektrische, maar die zijn een stuk prijziger). Bij deze werd de keuze bijna voor ons gemaakt, we moesten nu wel een nieuwe motor regelen. Via een Facebookgroep kwamen we bij iemand die nog een benzine Golf-motor had liggen, gereviseerd en klaar om in te bouwen. Deze hebben we overgenomen, en in de bus laten zetten door onze held van een monteur. Opeens was het geen diesel meer, maar benzine met een GTI 2.0 motor van een Golfje uit 1992. En toen haalde hij niet meer maximaal 95, maar 125 km/u!
Om zeker te zijn van veilig rijden, hebben we een nieuw dashboard erin laten zetten, met wat extra metertjes voor de olietemperatuur en het aantal toeren dat de bus draait. Het blijft wel een 4-bak (al zit er dus een nieuwe lange bak in), dus echt zuinig rijdt hij niet, en we tuffen ook het liefst op de rechterbaan naar onze bestemming.
Verdrietig feitje is dat de eigenaar van de bus van ons dashboard, Busilda, in Oekraïne slachtoffer is geworden van de oorlog. Haar eigenaar, Andrei, is helaas overleden. Zijn weduwe Lilja vond het fijn te horen dat een stukje van Busilda in Nederland een nieuw thuis heeft gevonden. Ze hoopt zijn bus te kunnen herstellen: https://www.instagram.com/p/CcisH60ICkh/

Anneke vindt het nu met de motor van een Golf, en alle andere onderdelen van andere auto’s die erin zijn gezet een rariteitenkabinet zoals het monster van Frankenstein. Misschien is de naam ‘Frank’ nu wel iets voor de bus. We zijn er nog niet over uit, en noemen hem voorlopig gewoon ‘ons busje’…

In maart is de bus bij het RDW gekeurd, gewogen en niet te zwaar bevonden en hebben we ons nieuwe kentekenbewijs ontvangen. Ook is de bus ondertussen getaxeerd, zodat we goed verzekerd op pad konden gaan.

Na een niet zo goede start, en een kleine (poets)beurt, was dus alles klaar voor een zomer op pad!

Eerste kennismaking

Standaard
Eerste kennismaking

Hier zijn we dan, de nieuwe eigenaren van het voor jullie bekende T3-busje. Na een eerste kennismaking met de bus waren we op slag verliefd. Twee weken later, op 25 september, werd de bus écht van ons; een emotioneel moment voor beide partijen.

Wij zijn Anneke en Adwin, een stel stel dertigers uit de Randstad. Adwin werkt in de muziek en mist festivals; Anneke is bioloog en mist groen. Allebei dus op zoek naar avontuur. Op de dag dat we de bus kochten, zijn we dan ook meteen op pad gegaan. We reden vanuit het midden van het land, waar de bus voorheen woonde, naar de kust. Halte 1: natuurcamping De Ruigenhoek in Noordwijk.

Eerste overnachting in Noordwijk

We wilden per se direct met de bus gaan kamperen. Gewoon lekker in de buurt, om het uit te proberen. Amper 50 km bij ons huis vandaan hadden we onze eerste overnachting. Onze campingspecialiteit gekookt (pasta) en heerlijk bij een ondergaande zon onder de luifel gegeten, met een kaarsje erbij tegen de muggen. Maar stiekem ook voor extra licht; het opzetten van de bus inclusief luifel duurde toch iets langer dan gedacht. Tijdens het diner zaten we te denken over een naam voor de bus (van Anneke moet een bus een naam hebben). Allerlei namen passeerden de revue. Het mooie Cassandra-dak dat zo handig openflipt is één van de redenen dat we verliefd werden op ons busje. Zijn voorlopige naam is nu ‘Flip’.

We hebben heerlijk warm geslapen tijdens een toch wel frisse nacht. Het slaapt zo knus in een bus!
De volgende ochtend moesten we redelijk op tijd weer uit de veren omdat Adwin moest werken. We verkeken ons echter op de timing; we waren nog niet helemaal gewend aan de langere reistijd als je niet harder kunt dan 93 km per uur. Nu kon Adwin net nog in de metro springen en mocht Anneke alles in haar eentje opruimen. Leermomentje voor de volgende keer…

Tweede avontuur in Spijkenisse

Op 9 oktober was natuurcamping De Kersengaard in Spijkenisse de bestemming. De camping was lekker basic, en lag praktisch om de hoek, maar hé… we moesten op pad om beter kennis te maken met Flip. Het werd een zonovergoten dag, zonder haast, met een boek en een biertje en wijntje. Zelfs Annekes ouders kwamen nog even langs om een wijntje mee te pikken op de camping. Keihard genieten dus, en nu wisten we zeker dat we met deze bus een juist keuze hadden gemaakt.*

We hadden ons inmiddels voorbereid op de koude nachten die we kunnen gaan beleven met Flip. Dikke dekens en een goeie slaapzak waren al van de partij. Het was prima vertoeven, alleen ’s nachts naar de wc lopen was best fris.

De volgende ochtend opnieuw vroeg eruit en aan het ontbijt, want Adwin moest wéér werken. Dit keer zouden we op tijd weg gaan, we wisten inmiddels dat we er extra tijd voor moesten uittrekken gezien de maximumsnelheid van onze Flip. Leren van onze fouten hebben we nog niet helemaal gedaan. Ook vandaag werd het erg krap en was Adwin net op tijd op zijn werk. Drie keer is scheepsrecht, dus we hopen volgende keer écht goed te kunnen plannen :’)

*Stiekem wilde Adwin eigenlijk zelf helemaal geen camper kopen, want hij is over het algemeen heel zuinig met zijn spaargeld en niet van de luxe-uitgaven. Anneke is echter haar studieschuld continu aan het negeren en vindt dat geld moet rollen. Compromis: we kochten een camperbus.

Fijne Feestdagen gewenst door nieuwe eigenaren

Standaard
Fijne Feestdagen gewenst door nieuwe eigenaren

Allereerst sorry voor het lange wachten. We wilden al veel eerder een eerste bericht op dit blog plaatsen, maar wij zijn van die mensen die alles perfect willen doen. Dat is blijkbaar niet gelukt.

Wij zijn in ieder geval Anneke en Adwin, en bij deze wensen we iedereen fijne feestdagen en een gelukkig en gezond 2022, met veel mooie avonturen. We weten nog niet precies wie jullie zijn, dus stel je vooral voor in de comments als je dat wilt :D.

We proberen snel een échte update te geven.

Afscheid van Beachbusje

Standaard

We hebben geweldige nieuwe eigenaren gevonden voor Beachbusje en daar zijn we enorm blij mee.

Ik ben behoorlijk anti-materialistisch, maar dit afscheid valt me zwaar. Dagenlang heb ik flashbacks naar geweldige herinneringen aan het busje, dat ons eigenlijk nooit heeft laten zitten. Van Sardinië tot het uiterste puntje van Bretagne, het was geweldig.

Vanavond hadden wij het met ons gezin over de mooiste herinneringen aan het busje en het mooie was dat het allemaal zulke duidelijke herinneringen waren. Soms minder fijn (lekke band langs de snelweg), maar wel een ervaring. Zelf denk ik met veel nostalgie terug aan een geweldige rit die wij door de gorges van een zijrivier van de Tarn maakte, terwijl het inmiddels legendarische nummer rollercoaster van Danny Vera door de speakers galmde. En, zoals mij zo vaak gebeurde als ik in het busje reed, werd ik overvallen door een gevoel van oprecht geluk.

Ik ben het busje daarvoor dankbaar, al die geweldige herinneringen. En ik snap dat het gek klinkt, als je zo’n camper koopt zonder enige emotie. Maar het is echt een emotionele band die je opbouwt. En die geef ik nu met alle liefde door aan de nieuwe eigenaren. Het feit dat ze zelfs een naam hebben voor hun dagelijkse vervoer, zegt wel iets.

Dit was mijn laatste post op dit blog, de nieuwe eigenaren willen het voortzetten, wat ik echt tof vind. Maar voor mij is dit het. Het was een geweldige roadtrip en ik gun de nieuwe eigenaren hetzelfde. Don’t push it too hard… you’ll get there in the end.

Beachbusje te koop / for sale

Standaard

English summary below

Met pijn in ons hart, maar met enorm veel geweldige herinneringen gaan wij op zoek naar nieuwe eigenaren voor ons Beachbusje. We hebben geen haast met de verkoop. De reden dat we hem verkopen is dat we vinden dat het na 10 jaar tijd is voor een nieuw project. De vraagprijs is 14.999 euro.

Ik durf te stellen dat dit één van de meest unieke Volkswagen T3 campers is die je zult zien. Volledig gerestaureerd, van het dak tot de remmen. Met aanpassingen om hem net wat prettiger en veiliger te maken, zoals 2x driepuntsgordels achterin en maatwerk hoofdsteunen. De luifel is eigen ontwerp en door de zeilmakerij gemaakt. Deze rol je op onder het klapdak. Bekijk ook de video onderaan dit bericht.

We look for new owners who will take care of the van like we used to do. The van is in an excellent technical condition and was restored completely in 2012. Please scan the blog for all information on what we did the last ten years to make this van one of the most unique Devon Moonraker vans around.

  • Volkswagen T3 1.6D uit 1983 met APK tot 19-05-2023
  • Afgelezen km stand: 26.000 (126.000 op basis van schatting en CARFAX informatie)
  • Motor verbruikt geen druppel olie en is in topconditie.
  • Binnenkort 40 jaar oud, dan mag hij mileuzones etc. weer in én is hij wegenbelastingvrij
  • Eurec Cassandra, origineel
  • Trekhaak, GPS tracker, Radio/USB, dansende Hawaiiaanse 🙂
  • In 2012 helemaal kaal gemaakt en opnieuw professioneel gespoten, helemaal gerestaureerd. Veel plaatwerk vervangen.
  • Technisch in topconditie: in onderhoud bij de specialisten VW Bus Brothers en daarvoor Volksrepairs
  • Volledige koelsysteem vernieuwd (RVS!), koppeling nieuw, remmen nieuw, etc. etc. Alle rekeningen ter inzage.
  • 2x driepuntsgordel achterin en hoofdsteunen
  • Goed werkende koelkast op gas, 12v en 220v en waterleiding en pomp vervangen
  • Inclusief prachtige vintage luifel, gratis extra achterruit, isolatiematten etc. etc.
  • Inclusief gratis digitaal artwork en domeinnaam + weblog tegen kostprijs ter overname (optioneel)
  • Eventueel tegen schappelijk bod een Thule fietsdrager en een Blazecut blussysteem erbij.
  • Trekhaak
  • De volledige restauratie en aanpassingen zijn te lezen op beachbusje.com
  • Het busje heeft wat roest in de naden. Daar moet de komende jaren wel wat aan gedaan worden. Verder keiharde bus!
  • Taxatierapport beschikbaar.

Weer 3825 probleemloze kilometers

Standaard

Deze zomer weer een mooi tocht gemaakt, hoofdzakelijk door Frankrijk. Het busje deed het geweldig en we hebben genoten. Tijdens de vakantie groeide wel het besef dat we een grotere camper willen, dus dat we na 10 jaar misschien toch afscheid gaan nemen van het busje. Maar dat moet ik nog even laten bezinken, want het is een geweldige bus.