Ondanks ons goede voornemen om snel een nieuw bericht te plaatsen, is het ons weer niet gelukt. Dat lag vooral aan het feit dat het even iets minder goed ging met de bus. Je leest het complete avontuur hieronder. Conclusie: ons busje is geen dieselbus meer, maar een benzinebus!

Het is woensdag 30 november 2021 (ja, nog vóór ons laatste bericht hier): Adwin is op weg naar de taxatie, we wilden de bus tenslotte goed verzekeren. Bij het wegrijden zag hij een lampje branden, maar dacht ‘Dat brandde de laatste keren ook, en die ging na een tijdje uit, en dat scheen niet verkeerd te zijn, dus ik ga nu ook maar rijden’. Een beginnersfout met fatale gevolgen. Een paar kilometer verder kwam er rook uit de bus, de motor was oververhit. Het lampje dat brandde, was van de dynamo. Het bleek dat de distributieriem was gebroken, waardoor de motor niet meer werd gekoeld. Gelukkig kwam de ANWB snel ter plaatse en bracht ons naar iemand met een garage, die we via via kenden. Daar heeft de bus een paar maanden mogen logeren.

We twijfelden er al eerder over of we niet liever een benzinemotor wilden (of liever nog een elektrische, maar die zijn een stuk prijziger). Bij deze werd de keuze bijna voor ons gemaakt, we moesten nu wel een nieuwe motor regelen. Via een Facebookgroep kwamen we bij iemand die nog een benzine Golf-motor had liggen, gereviseerd en klaar om in te bouwen. Deze hebben we overgenomen, en in de bus laten zetten door onze held van een monteur. Opeens was het geen diesel meer, maar benzine met een GTI 2.0 motor van een Golfje uit 1992. En toen haalde hij niet meer maximaal 95, maar 125 km/u!
Om zeker te zijn van veilig rijden, hebben we een nieuw dashboard erin laten zetten, met wat extra metertjes voor de olietemperatuur en het aantal toeren dat de bus draait. Het blijft wel een 4-bak (al zit er dus een nieuwe lange bak in), dus echt zuinig rijdt hij niet, en we tuffen ook het liefst op de rechterbaan naar onze bestemming.
Verdrietig feitje is dat de eigenaar van de bus van ons dashboard, Busilda, in Oekraïne slachtoffer is geworden van de oorlog. Haar eigenaar, Andrei, is helaas overleden. Zijn weduwe Lilja vond het fijn te horen dat een stukje van Busilda in Nederland een nieuw thuis heeft gevonden. Ze hoopt zijn bus te kunnen herstellen: https://www.instagram.com/p/CcisH60ICkh/

Anneke vindt het nu met de motor van een Golf, en alle andere onderdelen van andere auto’s die erin zijn gezet een rariteitenkabinet zoals het monster van Frankenstein. Misschien is de naam ‘Frank’ nu wel iets voor de bus. We zijn er nog niet over uit, en noemen hem voorlopig gewoon ‘ons busje’…

In maart is de bus bij het RDW gekeurd, gewogen en niet te zwaar bevonden en hebben we ons nieuwe kentekenbewijs ontvangen. Ook is de bus ondertussen getaxeerd, zodat we goed verzekerd op pad konden gaan.

Na een niet zo goede start, en een kleine (poets)beurt, was dus alles klaar voor een zomer op pad!